Señor das moscas

Do meu portal en diante

Hai pendurado un espello

Pra me peitear a vergonza

Polas mañás

Antes de alimentar ás moscas

Rosmando unha definición do mundo

Despois do milagre

Das sabas de gravidade

Do corpo de inercia,

Vénme o mundo polas costas saudarme

Vou foderte polas boas

Porque polas malas impórtasme

Máis ben merda

Máis ben nada,

Devólvolle o saúdo

E dígolle

Tan poucas balas

Pra tantos xeonllos

Corazón enxoito e malfalado

Quen te quere máis que o nada

Máis que nada

Por seres nada

   Algo 

ben aburrido

Tan redundante

                      mente

Repetido,

Unha máis de tantas

           Perdido

Sen que ninguén se decate

Pra que a dor cumpra o seu labor

E a Ninguén se lle ocorra

Que existes pra algo

 máis que nada.